Het eerste elftal kwam uit in de tweede klasse B van het district West II met vooral clubs uit Den Haag en Rotterdam. Het eerste elftal begon de competitie met een 2-2 gelijkspel tegen het aloude HVV uit Den Haag. Maar het Haagse VUC toonde zich vervolgens met 4-1 de sterkste.
De wedstrijd tegen DCV uit Krimpen aan de IJssel eindigde in een 4-4 gelijkspel tot veler opluchting. Het seizoen ervoor had het eerste thuis met 2-8 van deze ploeg verloren. Volgens ons toenmalige clubblad pingelde Dik Pels in deze wedstrijd te veel.
In Leiden werd Lugdunum (= het Latijnse woord voor Leiden) getrakteerd op een 0-8 nederlaag. Midvoor ‘Kale’ Kees van Zanten, afkomstig van GVV uit Geldermalsen, was op dreef. Hij scoorde liefst zeven keer. Achteraf gezien speelde Vriendenschaar tegen de ploeg die aan het einde van het seizoen reddeloos zou degraderen.
RKAVV uit Leidschendam versloeg ons eerste elftal vervolgens thuis met 0-3. Het plaatsen van de bal was bij Vriendenschaar slecht verzorgd.
De wedstrijd tegen Wassenaar werd met 2-2 gelijk gespeeld. Toen was er nog een protestcommissie bij de KNVB actief. Vriendenschaar diende protest in vanwege een door Kees van Zanten gescoord doelpunt. Dat was wegens hands door de scheidsrechter afgekeurd, nadat hij het doelpunt eerst had goedgekeurd. De protestcommissie wees later het protest af.
Een hoogtepunt in de competitie was de 6-4 thuiszege op het Leidse LFC, op dat moment de koploper in de competitie. De linksback van LFC brak in deze wedstrijd zij been. Een delegatie van Vriendenschaarspelers ging later bij hem op bezoek om hem algeheel herstel toe te wensen.
Langzamerhand zakte ons eerste elftal af op de ranglijst. Er werden te veel nederlagen geleden. In degradatiegevaar zou ons elftal overigens niet komen, want er zou maar één elftal –rechtstreeks – degraderen.
Op de eerste zondag van januari 1958 werd de thuiswedstrijd tegen hekkensluiter Lugdunum afgelast terwijl de spelers uit Leiden al in Culemborg waren gearriveerd. Het veld was zo slecht dat de scheidsrechter besloot tot afgelasting. De spelers van Lugdunum gingen onverrichter zake terug naar huis. De wedstrijd werd in februari ingehaald en het werd nu moeizaam 3-3.
Eind maart haalde ons elftal in een hard duel verdienstelijk een punt weg door een 1-1 gelijkspel tegen de latere kampioen Laakkwartier uit Den Haag.
Het einde van de competitie naderde. Op het Haagse Houtrust versloeg ons elftal het sterke HBS met 1-0. Keeper Theo Bleyenberg vervulde een heldenrol. Vriendenschaar was al vroeg op 0-1 gekomen. Met de rug tegen de muur hield ons elftal deze voorsprong tegen het betere HBS vast. Theo haalde de meest onmogelijke ballen uit het doel.
Op 20 april verdedigde LFC zijn laatste kampioenskans. Vriendenschaar werd daarvan het slachtoffer. Het werd 6-1 voor LFC. Maar voor LFC kwam de overwinning te laat. Op deze dag kon Laakkwartier zich kronen tot afdelingskampioen.
De laatste wedstrijd tegen RKAVV uit Leidschendam werd met 5-1 uit handen gegeven. Vriendenschaar was allang veilig. Lugdunum degradeerde naar de tweede klasse. Kampioen Laakkwartier bereikte de eerste klasse via een promotiecompetitie. De ploeg werd tweede achter De Spartaan uit Amsterdam, maar de tweede plaats was toereikend.
Hieronder nog een foto van het eerste elftal uit het seizoen 1957/58:
Staande v.l.n.r. Dick van Manson, Jan de Jager, Kees van Overbeek, Theo Bleijenberg, Bart van Knotsenburg en Kees Pothuizen.Zittend v.l.n.r. Rini van Beest, Rini van der Heiden, Kees van Zanten, Dik Pels en Gijs van de Heuvel.
Hieronder alle uitslagen op een rij:
Vriendenschaar eindigde in de competitie op de zevende plaats. Aan schotvaardigheid had het ons elftal niet ontbroken, mede door toedoen van Kees van Zanten. Maar bijna drie doelpunten tegen per wedstrijd was te veel van het goede.
