Welke verwachtingen er waren over het eerste elftal in het seizoen 1967/68 is nu niet echt duidelijk meer. Kampioensaspiraties? Waarschijnlijk niet. Degraderen? Zeker ook niet. Een mooie plaats in de competitie? Dat wel?
Erg luisterrijk begon de competitie 1967/68 echter niet. De competitie begon met een 0-3 nederlaag tegen Donar. Daarna volgden een 2-2 gelijkspel tegen VVIJ uit en een 3-4 nederlaag thuis tegen DEV. In de vierde wedstrijd de eerste 2-4 overwinning op SDO in Bussum. Maar de vijfde wedstrijd was weer een nederlaag, nu 2-3 thuis tegen Holland.
De redactie van ons clubblad toonde zich teleurgesteld. Die putte hoop uit dat het elftal uit nog ongeslagen was met DOS ’01 in het vooruitzicht. Die wedstrijd ging vervolgens echter met 1-0 verloren.
Week in week uit sprokkelde het eerste elftal de punten bij elkaar. Te weinig om eventuele kampioensaspiraties te hebben. Te weinig ook om uit de degradatiezone te blijven. DOS ’01 liep steeds verder weg en zou kampioen worden met 41 punten (een overwinning telde toen voor twee wedstrijdpunten). Nummer twee op de ranglijst zou Ultrajectum worden met slechts 23 punten. En Vriendenschaar behaalde uiteindelijk 20 punten goed voor de zevende plaats. 22 gespeeld, zeven keer gewonnen, zes keer gelijk, negen keer verloren en doelsaldo 30 -33. SEC uit Soest en SDO uit Bussum degradeerden uiteindelijk met 18 en 16 punten. Vriendenschaar stelde zich in de laatste wedstrijd van het competitieseizoen in veiligheid door een 3-0 zege op Ultrajectum.
De vereniging had het hele seizoen door de ‘bibberaties’. Het zou je toch niet gebeuren dat in het jaar dat Vriendenschaar het zestigjarig bestaan zou vieren, het eerste elftal zou afglijden naar de vierde klasse. Maar dat gebeurde gelukkig niet. Er was niets dan lof voor de spelers die hun uiterste best hadden gedaan zowel op de training als bij de wedstrijden.
Op donderdagavond 30 mei 1968 was er een afscheidsbijeenkomst voor trainer Ad Soesbergen. Van het bestuur kreeg hij een boekenbon als dank en mevrouw Soesbergen kreeg een bos bloemen. Namens het eerste elftal dankte Janus Wammes de afscheid nemende trainer. Van het elftal kreeg hij een diaprojector aangeboden. Soesbergen dankte voor alle ondervonden medewerking en vriendschap. Hij zou altijd met plezier aan Vriendenschaar blijven denken.
