Junioren A3 1990/91 (foto van de week) (compleet)

De junioren A3 onder leiding van Frank van Schutterhoef werden in 1991 kampioen, ze  haalden de titel op 6 april 1991 binnen.

Dat gebeurde in een wedstrijd tegen Kamerik A2 . Scheidsrechter bij deze wedstrijd was onze clubscheidsrechter Fred Tolk, die een prima wedstrijd floot.
De zenuwen gierden door de keel van de A3, want in de eerste helft was het spel van ons elftal niet best te noemen. De ploeg creëerde nauwelijks kansen en kon maar niet door de verdediging van Kamerik heen breken. De rust brak aan met een 0-0 stand.

De spelers werden tijdens de rust opbeurend toegesproken door hun coach. Maar toen ze de kleedkamer uitkwamen voor de tweede helft, leken ze alles weer vergeten te zijn, althans in de eerste tien minuten na rust. De verdediging van ons elftal liet zich geregeld in de luren leggen. De linker spits van Kamerik sneed door de verdediging van ons team heen en met een strak, diagonaal schot zette hij de A3 op achterstand.

Door een aantal omzettingen kwam er ineens meer rust in ons team. Voorin werden Bouzian en Brahim telkens de ruimte ingestuurd. Brahim werd door het uitgestoken been van een verdediger van Kamerik ten val gebracht. Penalty. Brahim nam die zelf, maar schoot de bal over de lat. Maar ineens zat er een geluksengel op de schouders van ons team. Kort na de gemiste penalty kreeg ons elftal nog een penalty toegewezen, dit keer wegens hands. Brahim kon zijn fout herstellen en kogelde de bal nu wel in het doel van Kamerik.
Via de vleugels voerde Vriendenschaar de druk op de verdediging van Kamerik op. Brahim stoof door de verdediging van Kamerik, omspeelde de laatste man én de keeper en scoorde 2-1.
Even later herhaalde Bouzian het kunststukje door een zelfde soort doelpunt te maken.
Hierna legde Kamerik zich neer bij een nederlaag en bij het eindsignaal kon het kampioenschap luidkeels worden begroet.

Hoe heten de spelers van de A3 op de foto?

Van Gerrit Verbaast kregen we toentertijd een eerste reactie. Links van Frank van Schutterhoef staat René Donker. En links van René staat Bouzian Elmajdoubi. Geheel rechts zit Simon Donker, de vader van René. Linksonder zit Bas van Groningen. Na de herplaatsing van de foto kwamen reacties van Wesley van Zoelen en Rogier van der Vaart. En hupsakee ... de opstelling was meteen compleet. Bedankt!