Na vier wedstrijden in de competitie, blijkt uit een competitiestand per 1 oktober 1989, gepubliceerd in ons toenmalige clubblad, waren de eerste vier wedstrijden alle verloren gegaan. En per 1 november 1989 was er pas één punt uit negen wedstrijden behaald. Het eerste competitiepunt werd behaald in de uitwedstrijd tegen Houten B1. Het werd 2-2. Een maand later stond de teller nog steeds op één punt, nu uit 11 wedstrijden. Maar op 9 december 1989 was het eindelijk raak. In de uitwedstrijd tegen Unicum B1 werd de eerste zege geboekt: 1-4. Het was ook de laatste wedstrijd vóór de winterstop.
In deze wedstrijd nam Unicum nog wel de leiding. Paul Verkerk maakte vóór de rust de gelijkmaker. De B1 trok de verdiende winst in de tweede helft naar zich toe door doelpunten van Aron, Remco en Najim. Op doelsaldo verwees onze B1 egenstander Unicum naar de laatste plaats. Allebei 12 gespeeld en 3 punten.
De competitie werd op 20 januari 1990 hervat en ziedaar. Weer een winstpartij voor de B1. Met 4-1 werd CDW B1 in Culemborg ingemaakt. Een week later werd een heel kleine 1-0 nederlaag geleden tegen SDC Putten. De bal lag al na minder dan vijf minuten in het doel van onze B1. Het was verder een onaangename wedstrijd waarbij diverse spelers weg werden gestuurd, mede door rare beslissingen van de scheidsrechter. Na dertig jaar weten we natuurlijk niet of de scheidsrechter het bij het verkeerde eind had. In ieder geval stonden aan het einde van de wedstrijd nog maar negen spelers van SDC Putten op het veld en acht van Vriendenschaar. Een compliment voor Alex Blommers die zijn doel als een beer verdedigde.
Per 4 februari 1990 stond onze B1 wel voorlaatste met vijf punten, maar stond het nu wel twee punten los van Unicum.
Er kwam op 10 februari 1990 een puntje bij tegen Hoevelaken B1. Het werd 1-1. Paul Verkerk opende de score met een afstandsschot. Na rust werd het 1-1 en moest deze stand met kunst en vliegwerk door Vriendenschaar worden verdedigd.
Op 24 februari 1990 een 0-3 thuisnederlaag tegen Zwaluwen Vooruit B1, gevolgd door een 0-5 nederlaag tegen Hilversum B1. Maar het werd niet driemaal is scheepsrecht, want op 17 maart 1990 werd met 3-2 thuis gezegevierd over Houten B1.
Een week later weer een wedstrijd gewonnen. Nu met 1-0 van Valleivogels B1. Op 7 april kwam er nog een puntje bij door een 2-2 gelijkspel tegen Hoevelaken B1. Op 21 april weer een gelijkspel. In en tegen Hilversum werd niet gescoord: 0-0 derhalve. Op de laatste competitiedag, 28 april 1990 verloor onze B1 ten slotte met 0-2 van SDC Putten.
Conclusie in het jaarverslag 1989/90 van ons clubblad: Dit team had het zeker in de eerste helft zwaar te verduren. Fysiek kwamen ze er bij de meeste tegenstanders niet aan te pas. Na de winterstop werden er voorzichtig punten bijeen gesprokkeld en kon het fysieke geweld bestreden worden met beter veldspel. Ongetwijfeld gaat dit team – gelet op de huidige samenstelling – volgend seizoen hogere ogen gooien.
Jan van Kuik was tot aan de winterstop de trainer van het elftal. Daarna was dat Hans Marée. Gerrit Verkerk en Henk Blommers waren de leiders.
De vraag is nu wie er allemaal op de foto staan. Staande geheel links Jan van Kuik en met naast hem de altijd herkenbare Paul Verkerk. Staande geheel rechts is vader Gerrit Verkerk, niet alleen leider, maar toen ook voorzitter van Vriendenschaar. Zittend tweede van rechts is keeper Alex Blommers. Verder diepten we uit het clubblad nog de voornamen op van Cees, Kees, Aron, eumir, Najim en Remco.
Hennie Vermeulen en onze oud-voorzitter Gerrit Verkerk (op de foto ook leider) leverden de namen op de foto. Gerrit Verkerk meldde daarbij nog dat Cees van Dillen tegenwoordig onze hoofdsponsor is.
