De junioren B1 waren door de KNVB ingedeeld in de tweede klasse. Onze B1 was ervan overtuigd dat het te laag was ingedeeld. Daarom werd aan de KNVB het verzoek gedaan om hoger ingedeeld te worden. Maar de KNVB hield vast aan de eenmaal vastgestelde indeling.
Hert gelijk was echter aan onze B1 want het toonde zich meestal vele malen sterker dan de tegenstanders. Toch zou onze B1 geen kampioen worden. Want er was één team dat nog een graadje sterker was, Faja Lobi B1. Nou ja, sterker? Wat gelukkiger denken we.
Om het klassenverschil in deze competitie duidelijk te maken. Faja Lobi werd na 16 competitiewedstrijden met 29 punten kampioen. Op één wedstrijdpunt slechts gevolgd door Vriendenschaar B1 met 28 punten.
Maar daarna volgde een enorm gat. Het op de derde plaats geëindigde KDS B1 behaalde slechts 16 punten. Voor de goede orde: in die tijd leverde een overwinning twee wedstrijdpunten op. Het maximale aantal wedstrijdpunten bedroeg dus 16 x 2 = 32 wedstrijdpunten.
Van concurrent Faja Lobi won ons elftal thuis met 3-1 in de eerste wedstrijd van het seizoen 1983/84 op 1 september 1983. Op 12 november 1983, de return, speelde onze B1 uit met 1-1 gelijk tegen Faja Lobi. Zo te zien was onze B1 de sterkste.
Waardoor ging het kampioenschap van onze B1 dan toch aan de neus voorbij? Op 29 oktober 1983 liet onze B1 zich verrassen door RUC B1. Er werd met 2-1 verloren van de ploeg die als derde van onderen in de competitie zou eindigen. Het is een voetbalwet. Wil je kampioen worden moet je vooral niet van de onderste ploegen verliezen. Verder brak ons elftal nog een tweede gelijkspel op, eveneens tegen RUC B1. Op 17 maart 1984 werd het thuis 0-0.
Onze B1 was wel de schotvaardigste ploeg met 58 doelpunten voor (Faja Lobi 51). En verdedigend was onze B1 ook de beste met 13 tegendoelpunten (Faja Lobi 15).Toch werd Faja Lobi kampioen met 14 overwinningen, 1 gelijkspel en 1 nederlaag. Onze B1 eindigde met 13 overwinningen, 2 gelijke spelen en één nederlaag dus op de tweede plaats.
Zoals gezegd, de foto is niet van de junioren B1, maar van de B2. Het jaarverslag 1983/84 in het clubblad meldde dat Ton Voeten tot halverwege de competitie de leider van de junioren B2 was. Maar toe hij een nieuwe werkkring had gevonden, moest hij stoppen. Willem Bernard (W.B.) Dresselhuys, de vader van Kees en Willem op de foto, bleek bereid het seizoen met de B2 af te maken. Ondanks de leidersperikelen eindigde onze B2 op de tweede plaats in de competitie.
We zochten de namen van de spelers op de foto. Ron de Jager noemde als eerste een aantal namen. Daarna hebben Marco van Overbeek, Frans Waroux, Hennie Vermeulen, Rini Pothuizen en Henry van der Hoef ook namen aangeleverd.
Volgende week verschijnt een nieuwe foto van de week.
