Drie keer tegen Argon (foto van de week)

De eerste wedstrijd was op 21 oktober 1990 bij Argon thuis. Ons eerste elftal was de competitie voortvarend begonnen en stoomde op naar het kampioenschap van de eerste periode. Bij Argon werd met 3-5 gewonnen. Na twintig minuten spelen stond het al 0-2 door doelpunten van Patrick Pothuizen en Jan Bruins. En nog geen drie minuten later stond het al 0-3 door een doelpunt van Ronald van Overbeek. Door een strafschop kwam Argon terug tot 1-3, wat ook de ruststand werd.
Direct na rust maakte Roger Waroux er 1-4 van, maar Argon gaf niet op. Argon kreeg een tweede én een derde strafschop toegewezen en zo stond het halverwege de tweede helft 3-4. Patrick Pothuizen werd hierna vervangen door Rafaël Suitela. Bij diens eerste balcontact gaf hij een voorzet op Denis Beyaard en die scoorde 3-5, hetgeen ook de eindstand werd.

Vriendenschaar had nu aan één punt genoeg om de periodetitel binnen te halen, maar dat punt kwam er niet door een nederlaag tegen Zeeburgia. Nijenrodes wam op gelijke hoogte van Vriendenschaar. Hoewel ons elftal een beter doelsaldo had, moest ons elftal een beslissingswedstrijd spelen, want de KNVB had voor dat seizoen besloten dat hetdoelsaldo niet gold. De KNVB kwam er na dit seizoen op terug. Vriendenschaar verloor de beslissingswedstrijd echter met 3-1 van Nijenrodes.


Ronald van Overbeek in actie tegen Argon op 14 mei 1991. Rechts op de achtergrond Fred Perrier.

Hoewel de prestaties van ons eerste elftal wat minder werden, bleef het voortdurend meedoen om de bovenste plaats en was deelname aan de nacompetitie een ‘zekerheid’. UVV zou het algemene kampioenschap voor zich opeisen, maar voor een ticket naar de eerste klasse was ons elftal zeker niet uitgeschakeld. Op 14 april was er het tweede treffen tegen Argon en streden beide ploegen nog om het kampioenschap voor de derde periode. Het werd in Culemborg 1-1. Vlak voor de rust maakte Ronald van Overbeek de 1-0, maar direct na rust kwam Nijenrodes op gelijke hoogte. Het werd en bleef 1-1.

Op 28 april 1991 maakte ons elftal een lelijke misstap door uit bij het reeds gedegradeerde VVOM met 3-1 te verliezen. De titel voor de derde periode kon worden vergeten. Maar dank zij de derde plaats in de reguliere competitie kon ons elftal alsnog in de nacompetitie uitkomen. Uitgerekend moest ons elftal het in de eerste wedstrijd van de nacompetitie opnieuw opnemen tegen Argon en nog wel in een thuiswedstrijd. Op een of andere manier hechtte Argon meer geloof aan een goede uitslag dan ons eigen elftal, althans als we afgaan op de massaal uit Mijdrecht meegekomen Argonsupporters die ook nog voorzien waren van vuurwerk en rookbommen.


In de nacompetitiewedstrijd tegen Argon slalomt Dennis Beyaard door de verdediging van Argon, helaas zonder te doelpunten.

Ons elftal zat niet echt goed in de wedstrijd. De rust kwam weliswaar met 0-0, maar rond de dertigste minuut maakte Argon 0-1 uit een kopbal. En dat werd ook de uitslag. De nacompetitie zat in die dagen anders in elkaar dan de nacompetities van tegenwoordig. Zonder op de reglementen van die tijd in te gaan, maar door deze nederlaag was Vriendenschaar direct uitgeschakeld voor promotie.