De namen van de spelers staan in het foto-onderschrift. Het is natuurlijk leuk om diverse personen die nog steeds bij Vriendenschaar rondlopen, te ontdekken.
De foto is in die zin nog ‘zeldzaam’, omdat het een van de weinige foto’s is waar keeper Henk Verrips op staat. En wie is Henk Verrips?
Henk Verrips bedreef oorspronkelijk de korfbalsport bij de Culemborgse korfbalvereniging SGV. Niks mis mee. In die tijd werden op de velden van Vriendenschaar en Fortitudo zomeravondcompetities voetbal gespeeld tussen bedrijfselftallen. En zo trad Henk anno 1966 op in het bedrijfselftal van aannemersbedrijf Hussen. Een bedrijf dat groter bekendheid genoot in Culemborg, maar thans niet meer bestaat. Henk keepte bij Hussen met veel overtuiging. Een verborgen talent.
De zwager van Henk, Guus Toonen, oud speler van ons eerste elftal, heeft vermoedelijk zijn baas bij meubelfabriek Gispen, Mr. Kernkamp, attent gemaakt op de talenten van Henk. Kernkamp was voorzitter van het Utrechtse DOS dat al betaald voetbal speelde en later, na fusie met Velox en Elinkkwijk, FC Utrecht is gaan heten.
DOS zat in die tijd verlegen om een keeper en aldus geschiedde…. Henk werd keeper bij DOS. Van recreatief bedrijfsvoetbal naar betaald voetbal, ja het is mogelijk! Niet alleen in sprookjes.
Henk speelde, je kunt het opzoeken op internet, 43 competitiewedstrijden voor DOS in de seizoenen 1966/67 en 1968/69. Ook speelde Henk drie wedstrijden voor DOS in de Europacup III. Dat was toentertijd de bijnaam voor de internationale wedstrijden om de zogeheten Jaarbeursbeker, waarin ploegen uit een stad met een jaarbeurs uitkwamen. Zo ook dus het Utrechtse DOS.
De uitslagen:
14 september 1967 DOS – Real Zaragoza (Spanje) 3—1
12 oktober 1967 Real Zaragoza – DOS 3-1
11 september 1968 DOS – Dundalk (Ierland) 1-1
1 oktober 1968 Dundalk – DOS 2-1
Een van deze wedstrijden, vermoedelijk tegen Dundalk, zal Henk hebben gemist.
Mogelijk dat Henk, ondanks zijn 43 competitiewedstrijden, bij DOS gezien werd als een noodoplossing. Hoe dan ook Henk raakte na verloop van op een zijspoor. Guus Toonen, die in die tijd manager van Henk was, bevorderde dat Henk vanaf het seizoen 1970/71 onder de lat kwam bij Vriendenschaar.
Henk bleek echter blessuregevoelig. Het kwam erop neer dat andere keepers dan Henk in het seizoen 1970/71 vaak diens plaats in het doel van Vriendenschaar moesten overnemen. De aan zijn knie geblesseerde Henk zou aan het einde van dat seizoen toch de reddende engel van Vriendenschaar zijn. Zij het niet als keeper, maar als veldspeler.
Vriendenschaar kwam aan het einde van het seizoen 1970 in degradatieproblemen en moest tegen Ultrajectum en Zeist beslissingswedstrijden spelen om gehandhaafd te kunnen blijven in de derde klasse. Vriendenschaar had in de laatste wedstrijd tegen Zeist genoeg aan een gelijk spel, terwijl Zeist zich al veilig had gespeeld. Vriendenschaar nam tegen Zeist een 2-0 voorsprong, maar stond vrij snel na rust ineens met 2-3 achter. Op dat moment werd Henk Verips als pinchhitter ingezet, als vervanger van Ton de Beus. Vriendenschaar richtte zich weer op. Acht minuten vóór het eindsignaal leverde Henk vanaf de flank een scherpe voorzet af op Nico Peek. Diens schot werd door de Zeistkeeper niet goed verwerkt, waarna Dick van Overbeek de bal in het doel gleed. 3-3. Vriendenschaar handhaafde zich door dit gelijke spel in de derde klasse.
Dolle vreugde na afloop in de kleedkamer.
Zittend v.l.n.r. Hans v.d. Hengel, Henk van Asten, Henk Verrips, Jan van Kuik, Huib Saltzherr, Ton de Beus, Ad Donker en Gijs Kramer Freher. Staand v.l.n.r. Cor Verschoor, Barend Kerkhof, Ries Fremerie (gedeeltelijk zichtbaar achter Barend), Jo van Zomeren, Hans van Zoelen, Bert van Kessel, Dick van Overbeek, Mattie v.d. Ham, Jo van Beuzekom, Nico Peek (achter Jo) en Teunis Verweij.
Bij het begin van het seizoen 1971/72 is Henk Verrips weer van de partij als keeper van Vriendenschaar (zie de elftalfoto). Maar al snel raakt hij opnieuw geblesseerd en is de korte, maar heftige voetbalcarrière van Henk ten einde.
