Roda 46 C1 - Vriendenschaar JO15-1

C-1 : Door het oog van de naald.

Op zaterdag 20 november stond de uitwedstrijd tegen Roda 46 uit Leusden op het programma. Roda staat derde in de competitie en het beloofde geen makkelijke wedstrijd te worden . Toen leider Kees was bijgekomen van de schrik van een vrouwelijke Engels sprekende scheidsrechter konden we om 12.30 aftrappen. Johan wilde graag vlaggen!

Al snel bleek dat beide ploegen aan elkaar gewaagd waren. Dit resulteerde in kansen aan beide zeiden. Willem riep: “Ga nu eens voetballen”,  en dat lukte! Gaandeweg  kreeg Vriendenschaar een licht overwicht. Dit gaf kansen voor o.a Thom, Joram en Abdillah, maar het scoren bleek moeilijk te zijn.  Ondertussen hadden Sonny, Obbe , Mike en Bram hun handen vol aan de gevaarlijke counters van Roda. Beau was goed bij de les en voorkwam erger. We gingen met 0 - 0 de rust in.

Roda kwam goed de kleedkamer uit. Al in de eerste minuut raakte Roda de paal.  Langzaam werden de rollen van de eerste helft omgedraaid. Roda kreeg de overhand en Vriendenschaar hanteerde de counter. Het werd geen mooie wedstrijd, maar wel een spannende. Roda kwam er met een gevaarlijke counter uit. Thom trok  licht aan de noodrem, gaf een duwtje en kreeg  geel.  Na een kwartier in de tweede helft wisselden  Sonny , Manel en Joram voor  Jeffrey , Stefan en Ennes.  Even later scoorde Roda.  De bal kwam in de kluts tussen de uitgekomen  Beau en de Roda aanvaller. Roda nam de bal mee en scoorde. Tot mijn verbazing floot de scheidsrechter af. Zij had hands gezien. Ze was een van de weinigen. We kwamen goed weg!

Na 55 minuten kreeg Vriendenschaar een vrije trap. Michel vd Water nam hem prima. De bal schoot voor het doel langs en de Roda  keeper kon hem pakken. Kon…., want de uitstekende keeper verkeek zich op de bal en liet hem gaan. Bij de tweede paal stond Tom, die heel alert de bal intikte: 0-1, en zijn shirt ging over zijn hoofd van blijdschap. (Hij wilde toch niet nog een gele kaart ?)

Roda deed er een schepje bovenop en Vriendenschaar kwam er nauwelijks meer uit. Vaak hanteerden we de lange bal onder het motto “weg is weg”. Maar we kregen de bal steeds sneller weer terug. We vergaten te voetballen en dachten de 0- 1 wel veilig te kunnen stellen.

Het onvermijdelijke gebeurde, in bijna de laatste minuut rondde Roda een mooie aanval goed af: 1-1. Dat was ook de eindstand. Natuurlijk hadden we graag gewonnen, maar mochten met die 1-1 eigenlijk niet klagen. Gezien de vele kansen van Roda hadden we even goed kunnen verliezen; we zijn door het oog van de naald gegaan.

Henk Jan Misbeek